Het Wanica Health Centre had de ambitie de norm te worden voor het gehele Caricom-gebied. De ligging in Wanica, niet te ver van de internationale luchthaven Johan Adolf Pengel was daarom goed gekozen. Bovendien kon het aansluiten op de geplande universiteit. Belangrijk bij het ontwerp was het vinden van de aansluiting bij de levenswijze van de lokale bevolking die voor een groot deel in kleine dorpen in de natuur leeft.
Er is geen grote, gekoelde hal gemaakt. Van de Surinaamse bevolking leeft 90% buiten en in woningen zonder airconditioning. Voor de klinische patiënten is er een logistieke route gecreëerd in de plint zodat men ook overdekt op alle plekken in het ziekenhuis kan komen.
De paviljoens zijn  zo vormgegeven dat ze, ondanks als een ronde vorm ogen, eenvoudig geprefabriceerd zijn te maken. Alle patiëntenkamers hebben een beschermend balkon terwijl het contact met de natuur overal voelbaar is.

Klimaat
Het tropische klimaat heeft bijzondere uitdagingen die tot interessante ontwerpoplossingen hebben geleid. Vooral de klimaatbeheersing, en met name het koelen van de gebouwen op een duurzame manier was een grote uitdaging. Brede dak overstekken en balkons werden gebruikt om schaduw te creëren. Aerodynamische “ventec” daken worden enerzijds gebruikt om een zuigende luchtstroom op te wekken en zo het gebouw natuurlijk te kunnen ventileren en anderzijds om de grote hoeveelheden regenwater op te vangen en dit te gebruiken voor het koelen van het gebouw. Bovendien leverden de zonnepanelen een flink deel van de benodigde elektriciteit.
Het gebouw is functioneel opgedeeld in 3 klimaatzones. De hightech functies van het ziekenhuis waarvoor airconditioning absoluut nodig is, bevinden zich in de plint van het gebouw. De ruimtes eromheen vormen een 2^e zone met een iets hogere temperatuur en gebruiken de restkoude van de kern. Hierdoor wordt  het energieverbruik van deze airconditioningsystemen geminimaliseerd. Andere functies, waar natuurlijke ventilatie is toegestaan, bevinden zich in de paviljoens.