Duidelijkheid en flexibel gebruik

Wanneer men de één van de poliklinieken bezoekt, betreedt je eerst de ‘publieke zone’. Hier bevinden zich de wachtruimte en de balies die duidelijk zichtbaar zijn. De langgerekte wachtruimte langs de buitengevel krijgt een overvloed aan daglicht binnen. In de comfortabele lounge-sfeer kan men een tijdschrift lezen, surfen op het internet of als kind een game spelen.

Aansluitend aan wachtruimte is er een ‘service zone’. Dit is waar de balies, toiletten en kleine overlegruimtes zijn gepositioneerd. Dit gebied wordt geaccentueerd door warme houten bekleding op de muren en plafond. De met hout beklede wand scheidt duidelijk de publieke zijde van de meer medische en diagnostische zijde, gelegen achter deze wand.

De diagnostiek zone’ is opgebouwd uit standaard spreek-/ onderzoekkamers die in clusters zijn gerangschikt. De kamers zijn multifunctioneel en kunnen worden gebruikt door verschillende disciplines. Daardoor wordt het efficiënt ruimtegebruik in hoge mate verbeterd. In deze medische omgeving zorgen modulaire, matglazen scheidingswanden voor zowel daglichttoetreding als voor privacy van patiënten. Ten behoeve van een eenvoudige oriëntatie heeft elk cluster een ander kleuraccent gekregen. Artsen kunnen elkaar met name in de achterliggende verbindingsgang spreken zonder dat andere patiënten in de wachtruimte horen wat er wordt gezegd. Een even belangrijk aspect van de privacy van de patiënt.

Ten slotte bevinden de personeelsgebieden zich in aparte ruimtes achter de kliniek. De patiënt kan niet in deze ‘support zone’ komen. Hier doen de specialisten doen hun administratieve werk, evenals de administratieve assistenten en bevindt zich een lounge / eethoek voor het personeel, waar ze hun ontspanning tijdens de pauzes kunnen vinden.

Flexibiliteit

Door het opsplitsen van front- en back-office-activiteiten van de uniforme spreek- onderzoekkamers kunnen ze makkelijk worden gedeeld tussen meer specialismen. De ruimtes worden gereserveerd via een planningssysteem. Dit heeft geleid tot een veel hogere bezettingsgraad van de ruimtes. Als gevolg daarvan was er minder ruimte nodig en kon een extra specialisme worden ondergebracht op hetzelfde gebied als voorheen. Het bespaart investeringen, materialen en energiekosten.